Saturday, September 26, 2009


कविता

सैनिक :४
रचना – ठाकुर मान लामा

आउँदैछु बाबा अँध्यारो नृशंस ती क्षेत्रबाट
बिजयको माटो निधारमा लगाई आज
फर्कँदैछु आमा तपाईंको आशीर्वादले
झुकेको थिएन न झुक्छ शिर अब कहिल्यै

लडाइको कालो मैदानलाई सहर्ष पार गर्‍यौं
आफ्नी मातृभूमि जननीलाई सम्झी
अक्षर सुनौलो एउटा इतिहासमा कोर्‍यौं
सक्छौ हिँड्न संसारभरि गम्की

भनिदिनू दिदी ती पाखा पखेरुलाई
गौरवको छाता ओढी आउँदैछु
सुनाइदिनू बहिनी ती लेक बेसीलाई
बोकी हाँसो खुशी उसको ल्याउँदैछु

संगाली दाजु माया माटोको छातीभरि
लुटपुटिन ऊसँग यो मनलाई कुराएको छु
पवित्र ती भाइ, झरना र छाँगासरी
नाच्न यो चञ्चलतालाई पर्खाएको छु

हुनेछु केही दिनमै म तिमीसँग
साट्न खुशी तिम्रै आँगनमा
झर्नेछु त्यही प्यारो देउरालीमा
काहानी वीरताको सबलाई सुनाउन

श्रोत : नेपाल डट एचके

Sunday, September 13, 2009

कविता

जवाफ पाइनँ
रचना - ठाकुर मान लामा

मैले सपना कोरेँ
रड्गीचङ्गी इन्द्रेणी रङ्गले भरेँ
तर पनि
सपना, विपनामा चरितार्थ हुन सकेन
किन ?
जवाफ मसँग छैन

मैले उनलाई माया पनि गरेँ
स्वच्छ र निर्मल मनले गरेँ
तर पनि
त्यो माया किन सफल हुन सकेन
किन ?
जवाफ मसँग छैन

मैले हरेक चिजसँग मित्रता साटेँ
हृदय भरिको आत्मियता बाडेँ
तर पनि
हरेक चिजले मलाई आफन्त भावले हेरेन
किन ?
जवाफ मसँग छैन

मैले त्यसैलाई नै किताबमा लेखेँ
मोटो र चिल्लो गाताले सजाएँ
तर पनि
किताब किन सार्वजनिक हुन मानेन
किन ?
जवाफ मसँग छैन

मैले सबैलाई यो प्रश्न सोधेँ
प्रश्नको जवाफ सबसँग खोजेँ
तर पनि
निरुत्तर दृष्टि बाहेक केही पाइँन
किन ?
जवाफ मसँग छैन ।

श्रोत : तन्नेरी डट कम