कविता
दाग
रचना- ठाकुर मान लामा
आमा !
हेर तिम्रै सन्तानले
तिम्रो अस्तित्वमाथि दाग देखाए
म माथि बिभिन्न अलङकार थपेर
मलाई अछुत भने कसैले
कसैले कुजात भने
मैले बनाएका बस्तु छुनेले
मलाई चाहि अपबित्र भने
तिमी आफै भन आमा
कसरी म अछुत हुन पुगे
कसरी म कुजात हुन पुगे
कसरी म अपबित्र हुन पुगे
जबकी तिमीले नै मलाई
यस धरतीमा जन्म दिएकी थियौ
यसको काखमा हुर्काएकी थियौ
तर खै कसरी किन
म माथि यसरी अलङ्कार थपी
तिम्रो अस्तित्वमािथ
अछुत कुजात र अपबित्र जस्ता
दागका भिल्लाहरु ओड्याउन
खोज्दैछन्
भन्नेहरु भन्छन् जहिले पनि
यहाँ केवल छन् दुइटा जाती
एउटा नर अर्को नारी
तब म कसरी कुजातमा दरीन पुगे
सबैको जस्तो मेरो पनि
शरीरमा हाड छाला मुटु हुनुका साथै
नशामा राता रगत नै बगिरहेको छ
तब म कसरी छुनै नहुने अछुत हुन पुगे
स्वच्छ मनले बनाएको यो मन्दिर
जसरी पबित्रताको प्रतिमुर्ति बनेको छ
अहिले त्यहाँ मेरो उपस्थिित
किन अपवित्रताको चिन्ह बन्न पुगे
हे आमा !
तिमी त पवित्रताको देवी हौ
तिमी त ममताको खानी हौ
तर
मेरो नाउँमा
यहाँ जानी जानी
तिम्रो अस्तित्वमाथि दाग पोत्दैछन्
तिम्रो अस्तित्वमाथि दाग पोत्दैछन्
श्रोत : ईपत्र डट कम
