कविता
आखिर किन ?
रचना :ठाकुर मान लामा
सम्पूर्ण दोष मलाई थोप्छौ
आखिर किन ?
तिम्रो आँगनको
सिमामा टेके भनेर ?
तर म मेरो शरीर
तिमीबाट जति टाढा भएपनि
मैलै बनाएका ती बस्तु त
तिम्रै घरभित्र बाहिर
छ नी होइन र ?
मन्दिर गुम्वा आदिमा
मैले पाइला टेक्दा
मलाई कुट्छौ
आखिर किन ?
के अपवित्र हुन्छ भनेर ?
जबकी मैले बनाएका
यी मन्दिर गुम्वा नै पवित्र हुन्छ भने
म स्वयं पनि पवित्र
ठहरीएनी होइन र ?
अनुहार मेरो
तिम्रो सामु पर्नै नहुने रे
आखिर किन ?
काम ब्रि्रन्छ रे ?
जबकी मैले होस् या
तिमीले या अन्य जो कोही
जसले पनि अनुहारले होइन
यी हात खुट्टाले गर्नु पर्ने होइन र ?
मेरो स्पर्शमा
तिमी कुजात हुन्छौ रे
आखिर किन ?
के तल्लो ओहदामा
गनिन्छौ भन्ने डरले ?
हामी दुबैजना
मानिस मानिस भएपछि
यस्तो तल्लो सोच राख्छौ भने
त्यस्तै भाव राख्छौ भने
त्यसै तिमी
तल्लो ओहदामा दर्यौ नी होइन र ?
आखिर किन
तिमी भेदभावको दृष्टिले हेर्र्छौ
तिमी सकुंचित भावना राख्छौ
माया प्रेमलाई द्वेश र रीषले छोपी
यी अधरबाट आगो निकाल्छौ
मनुष्यत्वको सम्वन्धलाई
किन उच निचको पर्खाल राखी
बिगार्न चाहन्छौ
आखिर किन ?
श्रोत : तन्नेरी डॉट कॉम
