कविता
बैशका फुलहरु
रचना - ठाकुर मान लामा
कति छिचिल्लिएका
कति जिस्किएका
कति पातिएका
यौवनका उन्मादमा
यी बैशका फुलहरु
आफैलाई भुलिरहेका
हावाका सुस्केरासँगै
अनियन्त्रित झुलिरहेका
अतृप्त चाहनामा डुब्दै
यी बैशका फुलहरु
चञ्चलताले छोपिएका
बिना सहारा यी भावना
बिना कसैको परवाह लिई
बेफ्वाँक उड्दै झुम्न थालेछ
यी बैशका फुलहरु
छिनछिनमा खिलखिलाउने
बानी परेछ लजाउने
सही नै त्यही सपना नै
रमाउन सिकेछन् यी बैशका फुलहरू
श्रोत : ई पत्र डट कम