कविता
आफन्तको स्वभाव
रचना - ठाकुर मान लामा
आफ्नै उही लाग्छ सधै आफुलाई आफन्त नै
ऋण लियो उसबाट केही गरी हुन्छ नजर फरक नै
माग्नु नपरोस अब उपरान्त उसको दैलोमा गई
भन्दा तर दैव पठाउँछ किन सधै जसो उसकहाँ नै
जान्न अब केही गरी बाध्यताले हिडाउँछ उतै
पाउछु ऋण पाउ मली चर्को ब्याज ढाडमा बोक्तै
ढिला भयो ऋण तिर्न फैलाउँछ हल्ला उ बेस्सरी
भेट हुदा शालिन बन्न खोज्छ उ केही नभने जस्तो गरी
ऋण तिर्छु भनेकै थिए तिर्नै पर्छ जसरी
हुन्छ आफुलाई लाज अरु सामुन्ने पर्दा खेरी
तिर्न ऋण बुझाउँछु पैसा जब उसकहाँ नै गई
हेर्नुपर्छ मुहार उसको फुल्दछ प्रसन्नताले गमक्कै
श्रोत : तन्नेरी डट कॉम
No comments:
Post a Comment