कविता
सैनिक - 3
रचना - ठाकुर मान लामा
अनकन्टार कहालीलाग्दो यो बिरानो ठाउँमा
न त कुनै भोक न त कुनै प्यास भनी
कर्तब्य पालना गर्दै मुलुकको सुरक्षा खुकुरीको भरमा
चनाखो भई बसिरहेको छु हर क्षण हर घडी
टाढिएको छु दूर कहीं आफ्नो जन्मघरदेखि
पाउँछु माया सम्झना केवल ती छामी पत्र
माटोको ममता उस्तै सगाँल्नै पर्छ भनी
सुन्दैछु आदेश सबको यत्र तत्र
आँशु झर्छ कति लुकाउनु त्यसलाई कठिन
रुमालै चिनो दिएको त्यसैमा भिज्छ
सम्झनाको त्यो चिनो हेर्दै हरेक रात दिन
बुझाउँछु मनलाई त्यै पनि यो भक्किन्छ
सतर्क को तीखो आवाज गुन्जिन्छ यो कानमा
झस्कन्छु तब सम्झनाको मीठो तन्द्राबाट
सतर्क बस्छु उभिई गह्रौं मन लिई ज्यानमा
कोशिस फेरि हुन्छ नियाल्न घरलाई त्यो चन्द्रबाट
सैनिक हुँ कठोर मन बनाई हिँड्दैछु
मानिस आम जस्तै म पनि हुँ भनी बिर्सिई
देशले दिएको यो जिम्मेवार कर्म यही पोख्दैछु
भोलि बिहानको त्यो सुनौलो बिहानी कल्पीई
सैनिक - 3
रचना - ठाकुर मान लामा
अनकन्टार कहालीलाग्दो यो बिरानो ठाउँमा
न त कुनै भोक न त कुनै प्यास भनी
कर्तब्य पालना गर्दै मुलुकको सुरक्षा खुकुरीको भरमा
चनाखो भई बसिरहेको छु हर क्षण हर घडी
टाढिएको छु दूर कहीं आफ्नो जन्मघरदेखि
पाउँछु माया सम्झना केवल ती छामी पत्र
माटोको ममता उस्तै सगाँल्नै पर्छ भनी
सुन्दैछु आदेश सबको यत्र तत्र
आँशु झर्छ कति लुकाउनु त्यसलाई कठिन
रुमालै चिनो दिएको त्यसैमा भिज्छ
सम्झनाको त्यो चिनो हेर्दै हरेक रात दिन
बुझाउँछु मनलाई त्यै पनि यो भक्किन्छ
सतर्क को तीखो आवाज गुन्जिन्छ यो कानमा
झस्कन्छु तब सम्झनाको मीठो तन्द्राबाट
सतर्क बस्छु उभिई गह्रौं मन लिई ज्यानमा
कोशिस फेरि हुन्छ नियाल्न घरलाई त्यो चन्द्रबाट
सैनिक हुँ कठोर मन बनाई हिँड्दैछु
मानिस आम जस्तै म पनि हुँ भनी बिर्सिई
देशले दिएको यो जिम्मेवार कर्म यही पोख्दैछु
भोलि बिहानको त्यो सुनौलो बिहानी कल्पीई
श्रोत : नेपाल डट एचके
No comments:
Post a Comment